1. |
Seguiremos
02:43
|
|||
Na Coia dos noventa, mamando punk rock
Con máis gañas que xeito, entre fume e suor
Escoitando vellas cintas, nun cheirento local
Descargando adrenalina, aprendendo a soar
Nos primeiros concertos so amigos e alcol
Foron grandes momentos
E alí estivemos cuspindo sentimentos
Sendo nós mesmos, vogando contra o vento
Sempre! rachando cos silencios
Berros sinceiros, co son da rúa nos beizos
Pasaron os invernos, tamén os locais
Buscándonos a vida, pra poder tocar
Ensaios e pelexas, viaxes e gravacións
Compañeiros que nos deixan…sempre serán Keltoi!
Tras mil noites de troula, de street rock and roll
E mentres queden forzas!
E alí estaremos cuspindo sentimentos
Sendo nós mesmos, vogando contra o vento
Sempre! rachando cos silencios
Berros sinceiros, co son da rúa nos beizos
|
||||
2. |
Na túa pel
02:53
|
|||
Feito un puto cromo, e non deixas de buscar ideas, novas historias que poder tatuar
Na casa rosman os vellos, repetindo sempre a mesma leria, cando carallo has medrar?
E a agulla rachará a túa pel con esa liñas que forman xa parte de ti!
Non voltes preguntar porqué. É a miña vida. Só hai unha por vivir
Comezaches moi novo, fedellando en máquinas caseiras, buscando amigos cos que practicar
Os teus primeiros deseños, tardes de inverno no faiado debuxando sen parar!
E o lapis traza nun papel centos de historias que chen fan ser hoxe quen es
Teu corpo sinte na súa pel puntadas da túa memoria!
E non o deixarás nunca, sabes que é unha batalla perdida, non hai remedio xa pra-lo teu mal
Porque no fondo che presta, porque o teu corpo ás veces pide tinta e ti non lla vas negar!
E a agulla rachará a túa pel con esa liñas que forman xa parte de ti!
Non voltes preguntar porqué. É a miña vida. Só hai unha por vivir!
|
||||
3. |
Reencontro
02:29
|
|||
Que pasa meu? que fas por equí so?
Hai moito tempo que non se che mira
Colle unha birra e senta canda nós
Como vai todo? que é da túa vida?
Mándalle un grolo e cóntanos!
Lembras aquel verán no Freixo Rock?
E cando os RIP echeron o Anoeta
Berrando xuntos aquel “Coma Vós!”
Remataban as nosas borracheiras
Aqueles debuxos, foron tatuaxes
E un par de militas logo unhas Doc Martens
Medramos no barrio sen ter medo a nada
Mozos fachendosos de testa rapada
Moito choveu, case todo cambiou
E boto en falta a rebeldía doutrora
Cheos de raiba e sen ordenador...
...e amizade sobre tódalas cousas
Vellos valores e tradicións!
E vas pola rúa rodeado de zombis, de novos escravos pendentes dun puto móbil
Facendo fanzines, montando concertos
Se viñan mal dadas, eramos un mesmo
Rachando prexuizos, fuxindo de enganos
Pensando en galego e co puño pechado
Son vellos valores, valores de antano
Marcaron a túa vida nas rúas do barrio co paso dos anos
|
||||
4. |
Oes ti !
02:35
|
|||
Vai por ti, ti que non saes á rúa
Ti que tes medo do que che poida pasar
Non sexas parvo, é hora de reaccionar
Es coma un neno, joder que pena das
Vas ao choio so querendo currar
Vas á escola so querendo estudar
Veña non me fodas, non me amargarás
Que noxo de vida levas ti rapaz
Oes ti ven eiquí, oes ti ven con nós
O berro da rúa debes de escoitar!
Ei rapaz!, chegou a hora de espabilar! da mala hostia!
Veña dille ao xefe que hoxe traballa él
Bule dille ao mestre que hoxe estudará el
Feixe de bastardos, viven so para amolar
Se ti ves connosco, non nos poderán parar!
Oes ti ven eiquí, oes ti ven con nós
O berro da rúa debes de escoitar!
Vai por ti, ti que non saes á rúa
Ti que tes medo do que che poida pasar
Non sexas parvo, é hora de reaccionar
Es coma un neno, joder que pena das
Vas ao choio so querendo currar
Vas á escola so querendo estudar
Veña non me fodas, non me amargarás
Que noxo de vida levas ti rapaz
Oes ti ven eiquí, oes ti ven con nós
O berro da rúa debes de escoitar!
|
||||
5. |
Sons da rúa
02:46
|
|||
Feito pra sentir, non so pra escoitar
Testemuña dunha realidade que enfrontas cada puto día
Faiche resistir, faiche disfrutar, escapar desta mediocridade con forza, raiba e rebeldía
Oi! pra liscar desta rutina e sociedade enferma
Oi! pra cuspi-la túa carraxe e sacudir conciencias
Son feito eiquí, feito pra vós!
Noites sen final, ao teu carón os dous berrando esta canción
Naciches pra punk-rockers e bootboys, entre asfalto e muros de cemento
Enchendo barrios e bancadas
Se che gusta o pimple e face-lo mal, e amolar ás mentes "ben pensantes"
Xa tardas en berrar connosco
Oi! fronte tanta hipocresía e música burguesa
Oi! os ovarios e a fachenda da cultura obreira
Son feito eiquí, feito pra vós!
Noites sen final, ao teu carón os dous berrando esta canción
|
||||
6. |
||||
Percorre Europa un vello cheiro a sangue e dor
Da esterqueira da historia rexurde o odio
Nova dialéctica e facianas amábeis dando a man, erguen coa outra un catecismo e un Mein Kampf…
Revéntaos! non van pasar sen termos en fronte!
Sabemos que de nós loitar, o seu mencer non será dourado!
Oitenta anos despois, os herdeiros daquel Tercer Reich xurden coa crise "salvando patrias".
Non ides enganar máis ca catro fillos de papá
Sodes escoria chamada Frente Nacional
Alerta!, actúa xa!, abre os putos ollos!
E lembra a quen anos atrás, pensando en ti parou o fascismo!
|
||||
7. |
Burla negra
03:18
|
|||
Ceibe é o anceio que levo metido no corpo
Gravado a lume e ferro pra os meus adentros
Salgados os surcos da vida dun home violento, ateigado de peixes será a mar meu cadaleito
E levo no lombo unha grea de espritos. Eles róenme a ialma e navegan conmigo
Van canda min mentres, mentres non sexa vencido
Antes afundo o puto barco maldito
Incontábeis as muescas dos barcos que derrotei
Incontábeis as muescas nas gorxas dos meus inimigos
Grande fragatas ao servizo do rie fun abordando sen medo na Burla Negra o meu bergantín
Negra é a bandeira que ondea no alto do mastro, deixándolle claro ao ceo que eu non fago prisioneiros
Sanguinario o sorriso que é o berce de angurias e medos
Fai que treman os osos de capitáns e mariñeiros
Sei que ardendo no inferno cumprirei condea
Será a forza da mar e a fachenda que teño
So o alcol i esta eterna cobiza surcan miñas veas nun arrepiante i eterno pulso co demo
Incontábeis as muescas dos barcos que derrotei
Incontábeis as muescas nas gorxas dos meus inimigos
Barcos mercantes ao servizo do rei. Outros ca mala fortuna de atoparse conmigo na mar
|
||||
8. |
Adiante
02:45
|
|||
Adiante!
Oi rapaz! deixa de sufrir e vai erguendo esa cabeza
Eis amigo! xa non aturo verte así, feito unha merda
Sabes que non é o final, non debes darte por vencido
Se forte meu irmán, sempre contarás conmigo
No seu tempo esqueceremos e brindaremos
Adiante!
Xa chegou de estarse a laiar e maldicir o que che pasa
Espabila, tes toda a vida fronte a ti pra desfrutala
Nunca deixes de loitar por forte que sexa o inimigo
So non camiñaras, sempre ao teu carón amigo
Son momentos pra estar unidos, pra sacar peito!
Xuntos venceremos!
Non vas deixar de pelexar!
Adiante!
Nunca deixes de loitar por forte que sexa o inimigo
So non camiñaras sempre ao teu carón amigo
No seu tempo esqueceremos
Orgullo e adiante!
Orgullo e adiante!
|
||||
9. |
||||
O tempo non ten paciencia, nen remorsos nen piedad(e)
Levas xa tres anos fóra na procura dun mañán
Na Terra non hai traballo e a moitos xa viches marchar
E camiñas entre estranos coa raiba contida!
Foches neta de emigrantes, medraches entre algodóns
Escoitando aquelas lerias que contaban teus avós
Dos seus anos na Arxentina, as cartas dende a emigración
Tempos duros, longas viaxes coa raiba contida!
Ben lonxe, so pensa no dia en que marchaches coa raiba contida!
Non podes, nen deixas de lembrar na distancia a quen quedou na terra a quenes aquel día non partiron
Ás compañeiras, túa familia, os teus amigos...todo o que enchía a túa vida
Cataluña, Inglaterra, Madrid, Canarias, Eire, Euskal Herria, Brasil, Alemaña, Venezuela
Ata cando a mocidade galega espallada polo mundo?
Ben lonxe, so pensas no dia en que marchaches coa raiba contida!
E as noites so lembras as cores dunha Terra xamais esquecida!
E o sangue latexa pola dor que causaron os que roubaron o futuro, os que valeiraron Galiza.
Os que trouxeron a miseria ás nosas vidas
Os que seguro han de pagalo!
|
||||
10. |
En nós só manda o vento
03:08
|
|||
No máis fondo de ti, xurde o rancor de quen repite un erro
De quen busca os culpábeis da súa doma e a súa castración
Como se a historia non fora connosco
Coma un escravo orgulloso de selo
Estamos mudos?, estamos cegos? somos da vila ou so vimos prá festa?
Basta xa de mirarmos pra outro lado. Abonda de tanto choromicar
Abre os ollos e mira prá túa Terra! .Nosa Galiza que hoxe esmorece
Abre a boca e fala coa túa lingua!
Non renunciaremos a quen somos, ás nosas vidas, noso idioma os nos soños
Soños de liberdade, de traballo e de xustiza
Porque ninguén mandan en nós, nen dios, nen vós
A nosa historia farémola nós
Seremos denantes mort@s que escrav@s
E a que agardas pra erguerte nistes tempos de oscuridade i eterno inverno?
E a que agardas pra erguerte canda min?
Sae á rúa e berra coma o vento que afunde barcos e tronza imperios
Saca a raiba que tes dentro de ti!
|
||||
11. |
Heroes de barrio
02:21
|
|||
Fómo-los nenos que corrían coma tolos detrás dun balón destrozado
Eramos anxos de facianas desafiantes. Amos dos descampados
Sempre rifando, facendo falcatruadas. Guindando pedras aos tellados
Cativos ceibes, fachendosos, malcriados...xamais axeonllados
Fomos heroes con dez anos. Moito máis que amigos, irmáns!
Sen termos tempo nen prá igrexa, nen prá escola, so pra aventuras e batallas
Aos castiñeiros gabeamos coma gatos, cada pola é unha espada
Rachando mitos na procura depecado, amolando sempre ás rapazas
Sendo uns mocosos, mentireiros, deslinguados, algunha hostia levabas
Fomos heroes con dez anos. Moito máis que amigos, irmáns!
|
||||
12. |
Up against the wall
03:39
|
|||
Darkhaired dangerous schoolkids
Vicious, suspicious sixteen
Jet-black blazers at the bus stop
Sullen, unhealthy and mean
Teenage guerillas on the tarmac
Fighting in the middle of the road
Supercharged FS1Es on the asphalt
The kids are coming in from the cold
Look out, listen can you hear it
Panic in the County Hall
Look out, listen can you hear it
Whitehall (got us) up against a wall
Up against the wall...
High wire fencing on the playground
High rise housing all around
High rise prices on the high street
High time to pull it all down
White boys kicking in a window
Straight girls watching where they gone
Never trust a copper in a crime car
Just whose side are you on?
Look out, listen can you hear it
Panic in the County Hall
Look out, listen can you hear it
Whitehall (got us) up against a wall
Up against the wall...
Consternation in Brixton
Rioting in Notting Hill Gate
Fascists marching on the high street
Carving up the welfare state
Operator get me the hotline
Father can you hear me at all?
Telephone kiosk out of order
Spraycan writing on the wall
Look out, listen can you hear it
Panic in the County Hall
Look out, listen can you hear it
Whitehall got us up against a wall
Up against the wall...
|
||||
13. |
Proa ao vento, FAO 27
02:47
|
|||
Enrolado dentro dun vello pesqueiro e por teito o ceo
Media vida de traballo en altamar
Medraches dentro dun barrio mariñeiro e xogando entre redes, sendo un neno soñabas con embarcar
Uoooo chega outra marea
Uoooo ben alén da terra
Lonxe do teu fogar, da túa xente!
Uoooo e sen desalento
Uoooo pos a proa ao vento
Morre a noite na mar, rompe o abrente!
Déixando-las Cíes a babor, bate a mar no casco e na pel
Sabes que desta xa non hai volta atrás
I embarcado so cónta-los días mentres xeo e peixe echen as adegas
E mirando esas fotografías, ti so pensas na túa serea
Ben sabes desta vida dura e xunto un compañeiro apuras uns tragos
Maldicindo outra singradura. I escapando do voso naufraxio
Uoooo e nas noites duras
Uoooo bícache a tristura
Afundido nun mar de lembranzas
Uoooo subes á cuberta
Uooo onde a mar espera
Pensas no teu fogar, na túa xente
|
||||
14. |
||||
Foi unha tarde de agosto, mil novecentos vinte e tres
Naceu coa forza do vento e a mar o fillo do fútbol vigués
Tantos anos, exemplo de loita e paixón
Sen desfalecer, tras cada balón, afouteza e corazón
Un cantar ao vento, un escudo no teu peito
Un equipo para un país, unhas cores un sentimento
E vivimos tanto xuntos cando viaxámo-los dous
Non me importou onde foras xogar, nunca camiñaches so
Bágoas, gloria, derbis cheos de paixón
Soubemos gañar, soubemos perder. Xuntos Celta e afección.
Non, non te abandoarei.
Sempre xuntos os dous ata a victoria!
|
||||
15. |
||||
Foi unha tarde de agosto, mil novecentos vinte e tres
Naceu coa forza do vento e a mar o fillo do fútbol vigués
Tantos anos, exemplo de loita e paixón
Sen desfalecer, tras cada balón, afouteza e corazón
Un cantar ao vento, un escudo no teu peito
Un equipo para un país, unhas cores un sentimento
E vivimos tanto xuntos cando viaxámo-los dous
Non me importou onde foras xogar, nunca camiñaches so
Bágoas, gloria, derbis cheos de paixón
Soubemos gañar, soubemos perder. Xuntos Celta e afección.
Non, non te abandoarei.
Sempre xuntos os dous ata a victoria!
|
Keltoi! Vigo, Spain
Keltoi! ("Celtas) é grupo galego de street punk/Oi! formado en Vigo en 1995. Seguidores de bandas como Cockney Rejects, Stiff Little Fingers, ou The Clash, Keltoi! nunca escondímo-lo noso orgullo de pertencer á clase traballadora galega, nen o noso compromiso antifascista. Partindo da autoxestión e coa diversión e o compromiso por bandeira, facemos noso o vello lema dos Skacha...SEMPRE CEIBES!! ... more
Streaming and Download help
If you like Keltoi!, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp